Przy użyciu narzędzi takich jak papier ścierny, pasy piaskowe i ściernice, powierzchnia formy jest stopniowo polerowana od zgrubnej do drobnej, co usuwa ślady obróbki, mikrodefekty oraz poprawia gładkość i gładkość powierzchni.
Użycie roztworu chemicznego do skorodowania powierzchni formy, umożliwiając preferencyjne rozpuszczenie mikrowystępów, uzyskując w ten sposób gładki i jasny efekt. Polerowanie chemiczne pozwala uzyskać stosunkowo jednolitą powierzchnię, ale jest trudne do kontrolowania.
Poprzez elektrolizę mikrowystępy na powierzchni formy są preferencyjnie rozpuszczane, uzyskując w ten sposób polerowanie. Polerowanie elektrolityczne pozwala uzyskać wysoką jakość wykończenia powierzchni i poprawić jej odporność na korozję.
Chromowanie ma wyjątkowo wysoką twardość i odporność na zużycie, co może znacznie poprawić odporność na zużycie powierzchni formy, a jednocześnie ma dobrą odporność na korozję i dekoracyjny wygląd.
Niklowanie ma dobrą odporność na korozję i właściwości dekoracyjne, może zapewnić gładką powierzchnię i do pewnego stopnia poprawić twardość formy.
Umieścić formę w atmosferze zawierającej azot i pozwolić, aby atomy azotu przedostały się do powierzchni formy w określonej temperaturze, tworząc warstwę azotującą. Azotowanie może poprawić twardość, odporność na zużycie, odporność na korozję i odporność na zmęczenie powierzchni formy, przy jednoczesnym zachowaniu dokładności wymiarowej formy.
Użycie jonów do bombardowania powierzchni formy, powodując jej nagrzanie i poddanie azotowaniu. Azotowanie jonowe ma zalety dużej szybkości azotowania, dobrej jakości warstwy azotującej i małych odkształceń.
Materiał osadza się na powierzchni formy w wyniku procesów fizycznych, tworząc cienką i twardą powłokę, taką jak TiN (azotek tytanu), CrN (azotek chromu) itp. Powłoka PVD ma wysoką twardość, niski współczynnik tarcia, dobrą odporność na korozję i zużycie, co może znacznie poprawić żywotność i jakość powierzchni form.
Stosowanie reakcji chemicznych do wytwarzania powłok na powierzchni formy, takich jak TiC (węglik tytanu), Al2O3 (tlenek glinu) itp. Powłoki CVD charakteryzują się doskonałą wydajnością, ale wysokie temperatury przetwarzania mogą mieć pewien wpływ na materiał podłoża formy.
Podsumowując, przy wyborze materiałów na formy i metod wykańczania powierzchni konieczne jest kompleksowe uwzględnienie różnych czynników, takich jak wymagania dotyczące precyzji, złożoność, wielkość partii produkcyjnej, budżet kosztów i oczekiwana żywotność ciekłych produktów silikonowych. W przypadku ciekłych produktów silikonowych o wyjątkowo wysokich wymaganiach dotyczących precyzji, dużych partii produkcyjnych i rygorystycznych wymaganiach dotyczących wydajności, należy nadać priorytet wyborowi wysokowydajnych materiałów na formy (takich jak stal H13) i połączyć zaawansowane technologie obróbki powierzchni (takie jak powłoka PVD), aby zapewnić, że jakość i wydajność formy spełni potrzeby produkcyjne; W przypadku projektów o stosunkowo niskich wymaganiach dotyczących precyzji, produkcji małych partii lub wrażliwości kosztowej można wybrać bardziej ekonomiczne i praktyczne materiały i metody przetwarzania w zależności od rzeczywistej sytuacji.